[Mick]

Ja prawie na rok wyłączyłam się z życia. Psychiatra, skierowanie do szpitala, po wyjściu terapia u psychologa i leki. Dzisiaj studiuję za granicą i zajmuję się swoją pasją, z optymizmem patrzę w przyszłość. Od dwóch lat nie biorę leków. Trzeba ratować się natychmiast, nie warto marnować reszty życia na umęczanie się