[201604181004]

Nie. W życiu. Dopiero teraz jak już się wyprowadziłam od rodziców i zadomowiłam i czuję co to jest samodzielność, jakaś odpowiedzialność ale i dodatkowa swoboda się przypałętały zdałam sobie sprawę że dzieciom mówię nie. (jeśli to robi różnicę to teraz żyję z facetem z którym jestem już któryś rok, więc go mam ale... on tym bardziej nie myśli o dziecku) Mogę zrobić imprezę od piątku do niedzieli i nie przeszkadzam nikomu swoim trybem życia, sama mam czas na wszystko, jeżdżę gdzie chcę, robię co chcę, kształcę się jak chcę nie mając na uwagę czego dziecko potrzebuje. Jeszcze tylu rzeczy chcę się nauczyć, tak jak ty, kolejny kierunek, tyle miejsc chcę zwiedzić, tyle nocek zarwać i tak dalej i no przez najbliższe lata raczej na dziecko nie mam czasu. Tak, jestem świadoma że zaraz znajdą się matki które powiedzą że dziecko nie ogranicza i tak dalej, ale po co my się oszukujemy. Dziecko to niewyobrażalna odpowiedzialność, to ogromna decyzja w życiu która musi być przemyślana i co najważniejsze, nie podjęta zbyt szybko by nie było czego żałować. Dziecko praktycznie wszystko wynagradza bo nie znam matki która zamieniłaby swoje dziecko na jeszcze kilka lat młodości, ale, ja póki co wybór mam, nie muszę niczego zamieniać więc mówię sobie; nie nie nie, po stokroć nie do zobaczenia bejbiku za kilka dobrych lat.