[~Olya~]

Witajcie!

Czy pomimo sporych różnic charakteru da się tworzyć stały, UDANY, partnerski związek?
Czy sztuka polega na wypracowywaniu kompromisów? Czy ciągłe budowanie w/w kompromisów nie jest jednak męczące?

Zaznaczam, że nie chodzi tu jedynie o mniej lub bardziej błache sprawy, ale również o bardziej fundamentalne aspekty. Począwszy od upodobań, zainteresowań, sposobie spędzania wolnego czasu, okazywaniu uczuć, na poglądach, postrzeganiu i planowaniu przyszłości skończywszy.

Doszłam do wniosku, że chyba muszę dokonać trudnej dla mnie dezycji. Odchodzę albo zostaję z nim ale pracujemy, pracujemy, pracujemy nad naszym związkiem (o zgrozo narazie nam to nie wychodzi!)
Po 5 latach dotarliśmy do takiego punktu, że się chyba niedługo pozabijamy. Z jednej strony mam ochotę wyrzucić go z własnego domu, z drugiej strony chce mi się płakać...
Jestem tym zmęczona.