Cześć dziewczyny!
Niecały miesiąc temu mój chłopak mnie rzucił, ponieważ stwierdził, że ma dość moich humorów i ciągłych naszych kłótni. Stwierdził, że możemy być jedynie przyjaciółmi i niczym więcej. Bardzo to wszystko przeżyłam, ponieważ szczerze go kochałam i nie myślałam, że tak łatwo się podda. Byłam pewna, że będziemy potrafili przejść wszystko. Jak widać nie wyszło.
Dodatkowo mój były zaczął mnie traktować jakbym była jaką „wredną dziwką” (przepraszam za wyrażenie). Bił od niego takiego chłód, że czasami miałam wrażenie, że to ktoś zupełnie inny a nie ten ciepły chłopak, który kiedyś tak mnie kochał.
Próbowałam z nim porozmawiać, ale jedyne co słyszałam od niego to: NIE. Po prostu „nie” na wszystko. Powiedział, że mam mu dać z 2-3 miesiące na „odpoczęcie” ode mnie a potem możemy być tylko i wyłącznie przyjaciółmi. I mam zakaz poruszana tematu naszego związku. Najgorsze jest to, że zawsze pomagał mi w nauce a teraz jeszcze mam maturę niedługo. Gdy mu o tym przypomniałam to stwierdził, że może tłumaczyć mi zadania na GG i to wszystko. Ale mam nie rozmawiać z nim na żadne inne tematy. I tak też robiliśmy tylko, że nawet jak rozmawiamy o lekcjach to on doszukuje się aluzji co do naszego związki i zaczyna mi pisać, że miałam nie zaczynać tego tematu itd. A ja w ogóle nie mam na celu rozmawiać z nim o tym i tłumaczyłam mu to, ale on stwierdzi inaczej. Ja naprawdę staram się jak mogę, żeby było przyjemnie i żebyśmy rozmawiali w dobrych stosunkach ale on najwyraźniej tego nie chce. Mam nawet wrażenie, że z dnia na dzień nienawidzi mnie jeszcze mocniej. Czasami naprawdę chamsko się do mnie odnosi.
Ja naprawdę uważam, że nie zrobiłam nic złego. Nawet powód do zerwania był dla mnie niemal „śmieszny” no bo kto nie ma kłótni z związku.
To po prostu nie jest ten sam człowiek, którego znam tak naprawdę od dwóch lat.
Miałam plany, żeby spróbować z nim kiedyś jeszcze raz ale teraz widzę, że chyba jednak nic z tego nie będzie bo nasze stosunki zamiast się polepszać to się pogarszają. I mnie to strasznie boli, ponieważ mimo wszystko zależy mi na tym człowieku. Wszyscy mi tylko mówią, że mam czekać ale ja czekam i czekam a jest gorzej. Nie wiem już co robić. Co Wy proponujecie?
