[stokrotka007]

Do założenia tego wątku skłoniła mnie wiadomość, że znajoma znalazła się kilka dni temu w szpitalu. Powód: kilka miesięcy odchudzała się m.in. poprzez ograniczenie spożywania cukru- przestała słodzić herbatę, unikała wszelkich słodyczy oraz owoców o wysokim stężeniu cukru, no ogólnie słodkie zupełnie out, zgodnie z zasadami wielu diet odchudzających, doszło do tego też pewne ograniczenie węglowodanów zbożowych oraz mącznych. Czuła się zupełnie dobrze, przed dietą była zupełnie zdrowa, bez problemów diabetologicznych(badania cukru wychodziły dobrze) itp. Teraz leży w szpitalu z diagnozą- ciężka hipoglikemia, drastyczny spadek poziomu cukru i związane z tym zaburzenia pracy trzustki oraz pracy układu nerwowego i mózgu, przed nią kilka miesięcy leczenia i ogranizm rozchwiany solidnie-wg słow lekarza nawet parę lat.
Mówiąc szczerze zaniepokoiło i zastanowiło mnie to bardzo mocno, w związku z tym chciałam zapytać czy właściwym w dietach jest zupełne usunięcie i wyeliminowanie cukru w formie umiarkowanej ilości słodyczy oraz ogólne ograniczenie węglowanów jako-takich? Cytując z artykułu o glukozie "Spadek stężenia tego cukru powoduje zwiększenie pobudliwości pewnych komórek mózgu, mogące objawiać się skurczami, drgawkami, utratą świadomości a nawet śmiercią." i jest to transporter i producent energii dla całego organizmu, więc czy zmniejszając drastycznie jego dostarczanie nie działamy przypadkiem na własną szkodę? Historia znajomej zaniepokoiła mnie mocno, i zaczęłam myśleć czy wprowadzenie do diety odrobiny produktów zdecydowanie węglowodanowych, których niedobór jak widać może doprowadzić do poważnych problemów