[chochol]

Udowodnionym jest, że pracownik mający pasje poza miejscem pracy lepiej znosi kłopoty i zawirowania zawodowe, jest bardziej wydajny i czerpie większą radość z życia. To jest także ciekawe, łatwiej kogoś polubić jeśli czymś nas zaciekawi. Takie rzeczy są bardzo na plus w tzw zdrowych firmach, czyli tam, gdzie ważny jest tzw work-life balance.
W rekrutacjach często ważne jest nie tylko to, jak rozwijasz się zawodowo, ale także jak rozwijasz się jako człowiek. Nie jesteśmy maszynami, do pracy wchodzimy z jakimś zapleczem i zawsze lepiej jest pokazać, że coś tam poza tym CV w sobie nosimy, że bierzemy w czymś udział, że nie zamykamy się w swoim małym świecie. Twój blog świetnie to pokazuje, jest okazją do ciekawej rozmowy.
Ja na rozmowie rekrutacyjnej z HR do pracy, gdzie teraz pracuję rozmawiałam głównie o górach i snowboardzie, bo pani rekruterka dodzwoniła się do mnie, kiedy byłam na wyciągu. I nie chodziło jej o moje umiejętności (te sprawdzono na innym spotkaniu), ale właśnie o swobodę rozmawiania, o moje pasje i o to jak je rozwijam. Jeśli umiemy coś ze sobą zrobić, kiedy nie musimy, to chyba nie świadczy o nas najgorzej, prawda?