[Larysa88]

Napisane przez m.a.r.t.a

To pamietam jak mojej siostrze urodził się synek, siostra zaufała mi i powiedziała, że jak chce to moge go sobie potrzymać. Ja się wtedy cholernie bałam tego malucha, że źle go złapię, główka mi ucieknie i jeszcze zrobię mu krzywdę.

a ja mam znów tak, że jak byłam młodsza to nikt nie bał mi się dawać dziecka, bo zajmowałam się nimi perfekcyjnie no aż sama się dziwię, brałam na ręce noworodki, bo niemowlaki to już chleb powszedni nie płakały, cieszyły się, zajmowałam się tak kuzynem, kuzynką, a sama miałam wtedy po 12, 13 lat :/ teraz mojego dziecka nie dałabym komuś w tym wieku ale chyba byłam odpowiedzialna nie wiem
a najlepsze jeszcze..... jak miałam 10 lat zostawałam sama w domu z rocznym dzieckiem tak po 2 godziny około, bo kuzynka szła na 14 do pracy a jej mąż wracał po 16, no szok sama w to teraz nie wierzę
no i jak miałam 17 lat urodził się mój chrześniak więc też od pierwszych godzin się nim zajmowałam, później nocowałam tam żeby pomagać i w dzień i w nocy, także praktycznie byłam przy nim cały czas bo to lubiałam
a słuchajcie teraz odwrotna sprawa teraz się boję od czasów chrześniaka minęło prawie 8 lat i nie miałam od tego czasu styczności z dziećmi i jakoś to nie wiem minęło i teraz się boję wziąć na ręcę takie miesięczne dziecko i nie wzięłam, nie przemogłam się, nawet później 6 miesięcznego nie wzięłam, także nie wiem o co chodzi
ale też chyba chodzi o to że rozumiem te mamy które nie chcą aby ktoś brał i nosił, przytulał ich dziecko