[201705042038]

Napisane przez madana

A ktoś ci tu mówił, ze masz zakończyć edukację na liceum? Nie, ale zwyczajnie, przy braku wsparcia w najbliższych, nie dasz rady,gdy pojawi się dziecko- już do bólu realne i ze swoimi potrzebami. Jak będziesz miała szczęście, dziecko będzie spokojne, będzie dobrze spało i wtedy będzie łatwiej- ale może też być zupełnie inaczej.
Mam 2 dzieci- gdy się rodziły- każde było inne- przy starszym jakiś koszmar niewyspania, ryków nocnych, ząbkowania itp. przeżyłam; przy młodszym- dziwiłam się, ze dziecko może być takie idealnie grzeczne, spokojne, poukładane i książkowe- tyle ze teraz NIE WIESZ, jakie tobie dziecko się urodzi.
A dopiero w odniesieniu do REALNEGO dziecka, jesteś w stanie planować.

---------- Dopisano o 20:15 ---------- Poprzedni post napisano o 20:14 ----------



- gdy studiowałam, była u mnie na roku dziewczyna, która urodziła jedno dziecko na 1 roku, drugie na 3- dała radę, bo miała duuuże wsparcie w matce, mężu i teściowej.

Zgadzam się z Tobą, że na ostateczne planowanie przyjdzie czas po porodzie. Ale nie wydaje mi się, żeby autorka wątku tak zupełnie nie miała wsparcia w rodzinie (matce), chociaż wątek przejrzałam pobieżnie. Mama oczekuje, że córka albo będzie pracować, albo się uczyć, to w końcu nie jest takie niesamowite, ale nie sądzę, że zostawi autorkę wątku zupełnie bez pomocy. Sama zresztą jest orędowniczką studiowania i ja to rozumiem, chce zapewnić córce i wnuczce/wnukowi najlepszy start.

I owszem, studia nie są najważniejsze, ale prawda jest taka, że teraz często do najprostszych prac biurowych wymagane jest wykształcenie wyższe. A samotne mamy mają na rynku pracy jednak pod górkę.

Warto też pamiętać, że obecnie bezpłatne studia trwają chyba 5 lat, to jest limit, w jakim należy się zmieścić. Czyli jak się komuś noga powinie na I roku, to do ostatni rok magisterki musi sobie sam zafundować. Więc jeśli zaczynać studia, to dobrze przemyślane i z pełnym zaangażowaniem.