[Majka1503]

[1=e36b38c1b02253f65e484b4 d30ebb09d9d5f8578_646d457 1ebe9e;40763120]Drogie wizażanki, jak to zrozumieć? Czy to już wszystko się wali?

Dziś spotkał mnie dość spory zawód, a że ogólnie nie grzeszę samooceną, to dopadła mnie prawdziwa "deprecha". Chłopak ogólnie troche ze mną posiedział, ale ogólnie nie starał się mi zbytnio pomóc, w każdym razie nie w sposłb, który by działał, nie próbował zrozumieć, dlaczego jestem smutna.
Po jakimś czasie zaczęły się wyrzuty, bo ryczę bez powodu. Bo nie mam racji. Bo nie odzywam się do niego tak, jak trzeba.

Może rzuciłam słowo za dużo, ale nie było to w żadnym stopniu skierowane negatywnie w jego stronę. Po tym królewicz się obraził i poszedł. Jak zawsze.

To jest wielki problem. Kiedy się kłócimy albo po prostu mamy inne zdania, zawsze mi zarzuca, że przesadzam i nie potrafię z nim rozmawiać, po czym się obraża/zasypia obrażony. A ja się kulę z bólu. Albo niemal wyję w łóżku a on ogląda tv, tak jak przed chwilą.

Powiedziałam mu dzisiaj, że go przy mnie nie ma, kiedy go naprawdę potrzebuję, jego bliskości i czułości. Zgadniecie co się stało?
Taaak, obraził się. Bo go nie doceniam, bo ja tak go postrzegam, bo on ma dosyć.

Ja wiem, że czasem rzucę coś za dużo, ale czasami jestem w takim stanie, że czuję się jak nic nie warta kupka nieszczęścia.

Błagam dziewczynki, poradźcie mi co mam zrobić. My po prostu nie potrafimy ze sobą rozmawiać. A ja tak bardzo potrzebuję czasem po prostu się do kogoś przytulić, wypłakać i wygadać bez strachu o każde słowo, które wypowiem.[/QUOTE]

Gdybym miała dziewczynę, która w chwili kłótni czy też odmienności zdań "kuliła się z bólu" czy "wyła w łóżku" to też bym wolała zignorować, niż głaskać po głowie jak dziewczynkę, która ma 5 lat

EDIT: Po przeczytaniu drugiego posta już wiem, ale albo faktycznie masz jakieś problemy, z którymi warto by się udać do terapeuty, ale jesteś taką histeryczką, że szkoda faceta.