[hejasz]

Napisane przez _totally_

U mnie też nie ma zwyczaju odwiedzania się, jest zwyczaj przychodzenia i zostawania. Na śniadanie, obiad, kolację...
Zazdroszczę. Chyba poszukam sobie kogoś z trzema fantastycznymi synami.

Szczerze to jest to temat na prywatna rozmowę, ale jedno mogę Ci napisać tutaj. Kilkanaście lat modliłam sie o męża i poznając różnych mężczyzn po drodze nie decydowałam się, aż pojawił się J. Nigdy nie chciałam wdowca, bałam się takiego męża, ale Bóg pomógł mi pozbyć się obaw i pokochałam go. Dziś jestem szczęśliwą żoną, macochą i matką - dzięki ingerencji Boga. To mój przepis praktycznie zastosowany i opłacało się. Może brzmi to nierealnie, ale to prawda. Poza tym jesteśmy normalnymi ludźmi, ale wolnymi od męczących tradycji.
Życzę Ci Kasiu dobrego męża z całego serca.