[kajooka]

Wszystko zależy od tego, jakim jesteś typem człowieka - jeśli już teraz nie jesteś pewna decyzji, to nie wiem, czy taka pochopna przeprowadzka wyszłaby ci na dobre.

Na swoim własnym przykładzie: do Londynu przyjechałam miesiąc temu, zupełnie sama, bez żadnej załatwionej pracy, czy mieszkania. O tyle dobrze, że mam tutaj kuzyna, który pomógł mi z NINem, ale na tym ta pomoc się kończy. Studia w Polsce skończyłam, zaraz po licencjacie wyjechałam do Amsterdamu, gdzie mieszkałam i pracowałam przez rok (w zawodzie). Dlaczego UK? Bo jakoś mnie tutaj ciągnęło, bo chciałam i już, więc postawiłam na swoim. Jestem realistką, wiedziałam też, że łatwo nie będzie i na świetną, satysfakcjonującą pracę od razu nie mam co liczyć. Wyjeżdżając, byłam przygotowana na budowanie życie od zera. I nie narzekam, chociaż nie jest kolorowo.

Na twoim miejscu zdecydowałabym się na UK tylko, gdybym miała możliwość kontynuowania studiów. Nie rzucaj szkoły, bo potem będziesz tego żałować. Dziewczyny dobrze radzą - i tak jesteś w komfortowej sytuacji, bo masz wsparcie brata. Na razie nie ma się co spieszyć - spróbuj może w przyszłe wakacje wyjechać, pomieszkać z nim, popracować gdzieś i zobaczysz, czy ten kraj faktycznie jest dla ciebie