[ola_k11]

Napisane przez kyte

Zwykłym

A ja coś czuje że moja się przekręciła główką w dół..boje się już porodu sn. Wczoraj koleżanka która urodziła 2 miesiące temu powiedziała że gdyby wiedziała jaki to ból od razu załatwiłaby sobie cesarke...i tak wszyscy mi w kółko gadają, szwagierka tak samo, ,że jak chce sn to nie wiem na co się piszę

kyte ja jak chodziłam do SR to połozna mówiła, że sa nawet jakies badania na ten temat, że pozytywne nastawienie kobiety do SN jest bardzo wazne bo w przeciwnym razie psychika blokuje organizm i następuje regres porodu... ja sie tak własnie nastawilam - POZYTYWNIE i nie mam złych wrażeń. Bole miałam od 5 rano a synek był na świecie następnego dnia o 2.20 więc krótko nie trwało ale do szpitala pojechałam dopiero o 21 jak czulam że bóle są intensywne. Wcześniej cały czas chodziłam (bo grawitacja pomaga w rozwarciu), sprzątalam itp. Mając 7cm rozwarcia skakałam na piłce żeby sobie ulżyć. W sumie dlatego właśnie uważam że nie było tak źle. Owszem poród to nie jest SPA ale naprawdę nie mam złych wspomnień Moja siostra do tej pory sie dziwi i mowi ze ona leżala na łóżku 24h i wiła z bólu i ja własnie uważam że to dlatego, bo poczuła pierwsze skurcze i od razu się położyla i leżala do końca. Ja polozylam się dopiero po 8 cm, bo odeszły mi zielone wody i już kazali leżeć i pod ktg podłączyli żeby tętno małego obserwować. Dlatego uważam, że dużo dało mi moje nastawienie, zdrowy rozsądek, że nie leciałam na już do szpitala, że chodziłam i sprzątałam aby pomóc rozwarciu i w końcu w szpitalu nie polożyłam się od razu tylko chodziłam i skakałam na piłce...
Suma sumarum nie powiem bo na koniec byłam juz po prostu zmęczona