[nadzwyczajna]

Napisane przez czarnamadonna1982

na pewno bedzie dobrze, my z mężem tez długo nei ejstesmy, ale obydwoje po przesjciach po 30tce..od razu wiedzielismy ze to milosc na zawsze i ze to TO. Co nei znaczy, że nie ma trudniejszych rozmów i chwil-własnie dlatego, ze jeszcze się docieramy, u nas szybko wszystko poszlo, zamieszkalismy razem po dwoch tygodniach związku,dużo juz razem przeszliśmy i wiem, że zawsze sobie damy rade bo jestesmy razem ale po urodzeniu dziecka było ciężko czasem- zwłaszcza, że mąz wyjezdza czesto na projekty, ja pierwsze dwa meisiace spedzalam sama w domu bez nikogo do pomocy a jedyną moją atrakcją był spacerek i się wyładowywałam na nim, bo on ciągle w ruchu a ja z dzieckiem z pieluchami, mlekiem itd.teraz tez jestem sama bez pomocy ale mąż wiele zrozumial, zmienil tez troche tryb życia bo duuuużo rozmawialismy
na pewno sobie poradzicie, dajcie sobie czas

Dzieki za te słowa. My też jesteśmy po przejściach. I jak trafiliśmy na siebie to bylo jak grom. Poczuliśmy sie tak dobrze ze soba ze wiedzieliśmy ze trafilismy na siebie i chcemy byc razem.
Emocje byly tak duze ze ta ciaza pojawiła sie szybko.
I dopiero zaczęlismy sie poznawac i dostrzegac problemy.
Kochamy sie ale on byl dlugo w zwiazku w ktorym nie bylo partnerstwa. Ja jestem inna. Okazuje mu duzo milosci, dbam o niego i on mowi ze tak nigdy nie mial ale ja tez oczekuje pewnych rzeczy ktorych on nie do konca potrafił. On sie zaczął zmieniać bo zrozumial ze ja jestem inna i nasze wspolne zycie tez bedzie inne niz tamto.
On czesto mowi ze ja mu uratowalam zycie pojawiajac sie. Bardzo duzo rozmawiamy. Nie umiem sie dlugo gniewac. Dzis w nocy caly czas mnie przytulal i calowal przez sen. Rano mnie przutulil i powiedział ze mnie bardzo kocha.
Oboje uczymy sie razem zyc i tego jaka bedziemy rodzina.