[HellCommander]

Oj Skarbie, naprawde nie da sie zbudowac prawdziwej, trwalej i dobrej relacji na SMSach i GG i rozmowach telefonicznych. W ten sposób NIGDY nie poznasz faceta dokladnie. Zeby kogos doglebnie poznac, trzeba byc z nim, przy nim, zobaczyc jaki ktos jest na codzien, troche razem przezyc. Nie mówie od razu mieszkac ze soba, ale byc blisko, widywac sie. Niestety internet i komórka to tylko namiastka kontaktu, której nawet nie da sie porównac z byciem przy sobie. Klawiatura jest zimna i martwa. Nie odda w calosci prawdziwego czlowieka. W tej sytuacji wyprowadzka po to, zeby byc z kims z kim widzialas sie kilka razy w zyciu i rozmawialas tylko przez internet/telefon to faktycznie nie byl dobry ruch.

Jestes w moim wieku- zycie przed Toba. Nie zawracaj sobie glowy facetem którego w sumie... nie znasz (co zreszta chyba sama widzisz). Zastanów sie- zerwiesz, to wiadomo ze odchorujesz to przez jakis czas, a pozniej mozesz przeciez poznac kogos wartosciowego na miejscu. Mozesz byc z kims szczesliwa, a cena za to szczescie to tylko kilka tygodni bólu serca, który i tak minie.

I tak Ci powiem z doswiadczenia: tez kochalam kilku facetów, oj, kochalam ale tak na zabój. I byla tesknota, placz taki, ze wodospad Niagara to przy tym malenki strumyczek , i oj, nie wyobrazalam sobie zycia bez X, a pózniej bez Y, a jeszcze pózniej bez Z, i sluby byly planowane, i deklaracje przerózne byly, i milosc miala byc juz taka do grobowyj deski. A po zerwaniach wiadomo, myslalam ze nie ma lepszego/przystojniejszego/bardziej inteligentnego, ze w ogóle moje zycie stracilo sens i swiat mi sie caly zawalil, i cierpialam jak nie wiem co...

I tak sobie mysle- ze kurcze, jakbym do teraz byla z X, Y czy Z.... to nigdy nie poznalabym mojego fantastycznego TZta, z którym jestem NAPRAWDE szczesliwa. Tak naprawde, naprawde szczesliwa i SPOKOJNA. Przede wszystkim spokojna. I wiesz, cale to cierpienie i ból serca byly tego warte...