[kasiajakasia]

Witam,
mam pewien, zdawałoby się głupi problem, z którym sobie nie radzę otóż nie wyrosły mi górne dwójki, nie miałam zawiązków więc koło jedynek miałam od razu trójki. Nie wyglądało to dobrze i 4 lata temu zdecydowałam się na aparat. Orto zrobił mi miejsce na dwójki. Początkowo miały być implanty, ale koszta mnie przerosły w dodatku ortodonta powiedział, że z jednej strony mam zanik kości czy coś i trzeba by robić prawdopodobnie jakąś operację, żeby móc w ogóle implant założyć, a taka operacja kosztuje dużo itp.. Ostatecznie założył mi pełnoceramiczny most na cyrkonie, opiłowując moje (ZDROWE, nigdy nawet nie leczone ) jedynki.. Pod koniec 2011 zdjęłam aparat. Na początku się cieszyłam, wreszcie mogłam śmiać bez skrępowania,.. do czasu. Cieszyłam się, że będę mogła mieć ładny uśmiech, to było moje wielkie marzenie, a teraz jestem załamana. Ogólnie przed założeniem mostu moje zęby były wybielane, ale mimo to orto dobrał mi zbyt jasny kolor koron. Od prawie 2 lat próbuję moje zęby dobielić do tego koloru, ale nie stać mnie na wybielanie w gabinecie, zresztą nie mam pewności, że takie wybielanie by przyniosło oczekiwany efekt, a domowymi sposobami po prostu nie da się. Efekt jest taki że o ile nie uśmiechnę się tak, by odsłonić całe zęby to nie rzuca się tak w oczy, ale ja zazwyczaj śmieję się szeroko i bardzo widać różnicę między śnieżnobiałą dwójką (kolor A1) a moją trójką, która jest żółtawa.. Poza tym jedna dwójka jest większa od drugiej, ale to już mniejsza z tym.. Ale najgorsze jest moje samopoczucie. Mam 23 lata i nie potrafię znieść świadomości, że to nie moje zęby. Po ściągnięciu aparatu wszyscy mi mówili "wow co za zmiana", mówili że pięknie wyglądam itp, ale nikt nie wie że mam korony. Czuję jakbym ich oszukiwała, ale wstyd mi jakoś, zawsze takie zęby kojarzyły mi się ze starszymi ludźmi, którym wypadają zęby.. Poza tym żal mi moich jedynek, gdyby można było cofnąć czas, nie zdecydowałabym się na to nie powiedziałam ani przyjaciołom, ani nawet mojemu chlopakowi, z ktorym jestem od roku, ze mam ten most. Wstydzę się przyznać, myślę o tym nieustannie i ciągle jestem przez to zestresowana, smutna, czuję się gorsza. Często nawet śnią mi się zeby w nocy. Miałam straszny kompleks uśmiechu przed założeniem aparatu, a teraz on nie zniknął tylko się zmienił ogólnie mam masę innych kompleksów, ale ten jest chyba największy.. Czy jest ktoś, kto ma podobne przeżycia i mi coś doradzi?