[skazana_na_bluesa]

Napisane przez nynka109

Witajcie,
otóz mam problem. Postaram sie pisac w skrocie. Mam 23 lata i niedawno zostalam mama. Oprocz tego jestem studentka kierunku technicznego dziennie i zaocznego. Mam meza. (pisalam kiedys o watpliwosciach przedslubnych ale rozstalam sie juz z tamtym panem i teraz jest mowa o innym TZ). Otóz zastanawiam sie czy tak wyglada zycie. W skrócie: moj maz pracuje po 12 godzin dziennie. Wracajac do domu oczekuje obiadu, posprzatanego mieszkania i tego zeby dziecko bylo ogarniete. Chcialaby zebym znalazla jakies zajecie zarobkowe Ja: spedzam wiekosc czasu w domu i fakt faktem bardzo malo robie w kwestii porzadkow i gotowania obiadu( nawet jak cos ugotuje to jestem krytykowana) bo przez wiekszosc czasu zajmuje mi opieka nad dzieckiem i szczerze mowiac jestem juz tak zmeczona ze nie mam sily nawet sie uczyc. Ale zastanawiam sie czy tak wlasnie wyglada model polskiej rodziny ( kobieta w domu i zdaniem mezczyny nic nie robi a mezczyna jak juz przychodzi po pracy jest zmeczony i nic nie robi)? Czy jest normalne ze TZ oczekuje ode mnie zebym robila wiekszosc rzeczy w domu? Pozatym nie czuje wsparcia. TZ uwaza ze mam za duzo obowiazkow i najpierw powinnam zajmowac sie domem a potem studiami wiec nawet jak cos zalicze to jestem z tym sama. Dodam ze rozmawiamy ale konczy sie to klotnia. Jak to zmienic?

skoro jesteś w domu z dzieckiem to moim zdaniem powinnaś znaczącą większość domu ogarniać. nie wyobrażam sobie jednak nie mieć całkowicie pomocy przy pracach domowych czy dziecku, skoro swój czas poświęcam też na naukę.
jak on sobie niby wyobraża do tego twoją pracę zarobkową? kiedy? jaką? i co z dzieckiem w tym czasie? studiujesz teraz czy masz dziekankę/-ki?