[Sielska]

Taka relacja z własną matką nie jest niczym dobrym. Tzn. ona obarcza Cię swoimi problemami i przypuszczam ,że nawet nie ma zielonego pojęcia ,że robi źle. To Ty jesteś jej córką, wkraczasz w dorosłe życie i to Ty potrzbujesz w niej oparcia i życiowych porad, mądrości......a nie odwrotnie.
Jesteś przytłoczona jej problemami i praktycznie żyjesz jej życiem.
Przypuszczam ,że mama ,nie ma przyjaciółki od serca i to Ty sprawujesz taką rolę. Jeżeli byłoby to wypośrodkowane tzn obie nawzajem jesteście dla siebie oparciem, przyjaciółkami to byłoby ok ale to jest tylko jednostronne , tak jakby twoje problemy były czymś mało ważnym. a przecież tak nie jest.
Proponuje szczerą rozmowę z mamą , bo ona nie jest świadoma tego ,że cię krzywdzi. Ona myśli,że jesteście na stopie koleżeńskiej i ,że jest wszystko ok.
Powiedz,że masz swoje życie i ,że jej problemy cię przerastają.
Pogadaj z nią szczerze i myślę ,że będzie dobrze