[acidka]

Napisane przez Iemand

Ze względu na koszty szkoły rodzenia i inne tego typu rzeczy odpadają. Pół roku zaprzyjaźniam się z miastem, ale nigdy nie lubiłam zwiedzać sama. Zawsze wszytko musiałam robić z tż bo inaczej nie dawało mi radości. I chyba dalej tak jest. Cholera, kocham go i wiem, że choćby było nie wiadomo jak źle to i tak z nim będę i że ze wszystkiego można wyjść. Boję się tylko, że teraz to ostatnia chwila na poprawę bo jak pojawi się dziecko to już w ogóle nie będziemy mieli dla siebie czasu. Martwię się, że może się tylko pogorszyć, jeśli teraz czegoś nie zrobię.

To nie Ty masz coś robić. To co się dzieje to jest Wasz wspólny problem. Może powiedz mężowi: "Ja czuję to tak tak i tak. A Ty? Musimy się wspólnie zastanowić, co z tym zrobić. Co proponujesz?"