[matallewar]

Napisane przez maharet1092

Dzieki Wam za słowa wsparcia. Niestety nie pomogły.Pogrzeb jest jutro na mijscu, wszystko załatwia znajoma Niemka, nikt z nas nie ma do tego sily,ani głowy.Sniło mi sie ze wszystko było ok, ze mala wrocila cala i zdrowa, wstaje a jej nie ma w łózeczku.Czekam moze jakims magicznym sposobem to sie odwroci, moze zaszla jakas pomylka i moje dziecko jest jest dalej w tym szpitalu, a to co zmarlo to inne.
Mam ochote lezec plakac,upic sie nacpac i polozyc sie na torach, ale musze byc mama dla Janka i musze dla niego zyc.Nawet jak patrze na niego to mysle o tym ze nawet nie bedzie pamietal siostry.Nie wiem czy to nie lepiej, nie bedzie pamietal nie bedzie bolalo.Jemu sie udziela nastroj jest smutny.
Maz mysli o ukzyzowaniu kierowcy tira, mi to wisi i tak nic nie zmieni.Kirowca, rumun odpowie za spowodowanie wypadku za skutkiem smiertelnym.Nawet za soba nie rozmawiamy, w domu grobow cisza.
Czuje, sie martwa, pusta, nie wiem jak to odpisac, wolalabym nie zyc zeby tego nie czuc.Oni pojechali tylko do sklepu malej po buty, moglam ja zapiac na przednim siedzieniu, ale ponoc z tylu bezpieczniej.
Tesc sie obwinia, ale nie ma kompletnie za co, nic nie mogl zrobic.Opieka medyczna tez byla najsprawniejsza jak tylko mogla. Totalna bezsilnosc

Nie wiem, co napisać, żadne słowa tu nie pomogą
Ale jestem myślami z Tobą...