[Akszeinga]

c.d.
Cały kraj oniemiał. Oniemiali obywatele zastanawiali się: 0 co chodzić może?
Teraz już wiemy. Chodziło o manifestacje wstrętu do opalania. Przeciw opalaniu to byt protest! Pośladki nie byty opalone! Były blade jak... pośladki. No cóż. Pośladki, w przeciwieristwie do twarzy po spożyciu płynów wiadomych, czerwone się nie robią.
Skąd wiemy, o co panu Krzysztofowi chodziło? Wszak wówczas słowa nie powiedział, czyżby bał sie, ze nie zostanie zrozumiany? Czy mówić nie był w stanie? Dawno to byto, więc nieistotne. Ważne, ze się wreszcie ujawnił, pisząc wspomniany felieton na tamach ,,Wprost"

Kotlet na grillu
Felieton dotyczy - a jakże - szkodliwosd opalania. Ekspert w postaci pana Krzysztofa postanowi sie w sposób dla siebie charakterystyczny rozprawić ze ,,śmiercionośna" modą na brązową skore.
Rzecz zaczyna się nutką nostalgiczna.. Pan Krzysztof z rozrzewnieniem wspomina czasy, gdy, tu cytat: ... wszystko co blade byto piękne.Opalenizna kojarzyła sie z prostym ludem (...). Opalone było pospólstwo i oczywiście niewolnicy. Kobiety - podobnie jak dziś politycy kochały się wybielać. Kąpano się w kozim mleku (...) Blade lica byty wzorem pieknosci..."
Tu pytanie dla uważnego czytelnika. Jak długo pan Krzysztof moczył swe pośladki w mleku, zanim zademonstrowat je publicznie? Czy to nie posladki moczył? I nie w mleku? To własciwie trzy pytania...
Wrocmy do felietonu. W dalszej jego części pan Krzysztof ubolewa, ze czasy bladości odeszły, i ze zgroza zauważa, ze opalenizna stała się modna. Znowu cytat: ,,Za komuny każdy dobrze opalony pachniał zagranicą lub co najmniej plażą w Sopocie. W tamtych zamierzchłych czasach nikt nie wiedział o dziurach ozonowych ani o szkodliwości opalania. Opalano się więc namiętnie. Wręcz smażono się na plaży, balkonach czy dachach wieżowców (...). Opalenizna wakacyjna szybko schodziła, wiec gdy wymyślono solaria, pojawili się pierwsi opaleni zima. To była dopiero sensacja. W środku zimy chodzili po ulicach mocno opaleni ludzie".