[marysia_258]

Napisane przez ja :)

Pola próbuje się obkręcić na brzuszek ale utyka w 2/3 drogi i nie wie co dalej. Chwile popróbuje a pozniej krzyk i wycie z nerwow. Powinnam jej pomagac czy na plecki i niech sama probuje jeszcze raz? Bo juz nie wiem

Niestety nie pomogę bo my z tym jesteśmy daleko w upie

Napisane przez gorgulek

I dlatego wyczekuję wiosny
Choć już teraz chodzimy po 2h ale teraz nie mogę posiedzieć w parku i poczytać



Powiem Ci, że ja teraz przy drugim dziecku nie spinam się. Może być tak, że nauczysz zasypiać w łóżeczku a np. za 2-3 miesiące znów coś się mu odwidzi i powtórka z rozrywki Mnie na to szkoda czasu i szkoda płaczu i nerwów dziecka. W końcu zacznie zasypiać sam U nas z Zuzią były etapy zasypiania samej w łóżeczku, leżenie z nią, leżenie przy łóżeczku. Nie było nerwów, krzyku i szybko zasypiała. Najzwyczajniej pozwalałam jej zasypiać tak jak tego potrzebowała.
Teraz jak Miłosz był chory i siedzieliśmy w domu to w ciągu dnia musiałam chwilę pobujać na rękach, żeby odłożyć do łóżeczka. Chwila i spał zaoszczędziłam i sobie i jemu nerwów.
Jasne, że próbować warto ale ja bym nie wytrzymała długiego płaczu dziecka. I nie robiłabym nic za wszelką cenę.

To jest prawda. do drugiego dziecka podchodzi sie zupełnie inaczej.
Ja z Bartoszka przetransportowałam do jego pokoju, jak zaczęło nam się robić ciasno. Nie miałam jakiegoś ciśnienia o nie. tak po prostu położyłam go w jego łóżeczku na próbę. Nie wiem jakim cudem ale udało się. Mały pięknie w nim śpi, owszem jest kilka pobudek w ciągu nocy a to na karmienie a to cycuś wypadnie a to coś zaboli. Nie narzekam dzielnie wstaję i cieszę się że mi się udało. W każdej chwili może mu się odwidzieć- zdaję sobie z tego sprawę