[ricca166]

Napisane przez coffee

Jednak wchodząc w związek ustalasz pewne sprawy.
Z jednej strony możesz powiedzieć "sprawdzaj mnie, bo sobie nie ufam, więc i ty nie możesz mi ufać", a z drugiej możesz powiedzieć "powiem, jeśli zdradzę, zaufaj mi, że będziesz wiedzieć, bo wiem, że zasługujesz na to, by wiedzieć".
Wybierasz to pierwsze?


Niech któraś z Was-szpiegujących-lub-popierających-szpiegowanie wyjaśni - do czego to prowadzi i jak długo ma trwać.
Bo jeśli jesteście pewne i szukacie jedynie potwierdzenia - po co to ciągnąć? Dlaczego od razu nie powiedzieć "wiem, że zdradzasz, to koniec"?
Jeśli nie jesteście pewne i szukacie czegokolwiek - jak w takim związku trwać? Jak długo jesteście w stanie szukać i czekać w niepewności? Jak cieszyć się ze związku, gdy żyjecie w przekonaniu, że partner zdradza?

Niech mi któraś z nie-szpiegujących powie, jaki zna odsetek przypadków, że zdradzający sam się przyznał? Niektóre tu piszą, żeby szczerze porozmawiać. Tak na logikę, ktoś kto ma zaburzone sumienie, zdradza i kłamie, nie przyzna się Ci się w rozmowie w 4 oczy że kręci na boku.
A skąd brać pewność w dzisiejszych czasach ?
Jeśli nie ma 100 % pewności, a są już jakieś oznaki, to chyba warto się dowiedzieć kim jest osoba z którą żyjemy i nie marnować sobie przy niej czasu.