[airad96]

Witam. Jestem z moim chłopakiem od 1,5 roku. Dla mnie jest to mój pierwszy prawdziwy związek, on przede mną miał niezliczoną ilość partnerek "na chwilę". Na początku martwiła mnie jego przeszłość, bałam się, że będę jedynie tą kolejną, i może najpierw tak właśnie było. Jednak po 2-3 miesiącach zobaczyłam, że naprawdę mu na mnie zależy. Było cudownie do czasu, kiedy mnie zdradził-całował się z jakąś koleżanką po pijaku na imprezie, z której ja parę godzin temu wyszłam... Ale zależało mi na nim na tyle, że mu wybaczyłam i było ok, przez 2 miesiące-do czasu, kiedy nie zaczął kręcić z jakąś kolejną koleżanką (widać nawyki z przeszłości..). Ale gdy to zauważyłam, kazałam mu to zakończyć i było dobrze. Kolejne 2 miesiące po tym znowu problemy, tym razem ja go zdradziłam, w ten sam sposób, w jaki on mnie... Zaskakująco szybko mi wybaczył. Później było jeszcze kilka kłótni, zawsze o to samo-albo ja byłam zła o jego kontakty z koleżankami, albo on o moje z kolegami (obydwoje jesteśmy strasznymi zazdrośnikami). Co jakiś czas miałam chwile zawahania co do tego, czy dalej chcę z nim być, ale szybko mijały, jednak teraz poważnie się nad tym zastanawiam.. Dalej bolą mnie jego wszystkie "skoki w bok", nie potrafię o tym po prostu zapomnieć. Coraz częściej po prostu nudzę się w jego towarzystwie, on chyba w moim też, bo gdy tylko jest okazja, to spotykając się ze mną widzimy się też z jego kolegami.. Kolejnym problemem jest to, że mam dopiero 18 lat i mam ochotę się wyszaleć, spotykać też z innymi facetami, bo w sumie nie miałam nikogo poza nim. Myślałam, że naprawdę go kocham, niby 1,5 roku to tak naprawdę nic, ale czułam "to coś", a teraz naszły mnie wątpliwości. Widzę, że on mnie kocha i zraniłabym go zerwaniem, ale może tak byłoby lepiej? Nie wiem, co robić.