[MamaKtosia]

Ja jeszcze w dzieciństwie ustaliłam sama ze sobą , że moje pierwsze dziecko będzie płci żeńskiej. I tak też było. W drugiej ciąży płeć była mi absolutnie obojętna. Będzie syn, więc mamy mityczną parkę .

Ja pytanie o płeć rozumiem i mnie nie drażni - ot ciekawość zwykła. Tak jak pytanie o imię. Natomiast nie rozumiem tych wszystkich dywagacji osób postronnych w rodzaju a kształt brzucha masz na to, a kształt głowy na to, apetyt na to, a w ogóle to widać, że córka bo zbrzydłaś. Takt nie jest najmocniejszą stroną naszego społeczeństwa.