[lilka_vanilka]

Napisane przez kasia_ruda

Lilka ty po porodzie będziesz mieszkać z dzieckiem u mamy? A twój tż też?

Z tym opłacaniem cc to też myślę, że to przesada. Ja jednak wierzę w lekarzy i ich umiejętność oceny sytuacji. Poza tym to twój poród i twoja sprawa/ decyzja.

Nie, będziemy mieszkać u siebie. TŻ weźmie miesiąc zwolnienia i będzie mi pomagał. Mama niech sobie planuje co chce. Zamierzałam ją poinformować o porodzie dopiero po fakcie, bo tak to się uparła, żebym rodziła w jej szpitalu (jest pielęgniarką), 60 km od Lublina. I wymyślła, że po porodzie najlepiej jakbym u niej została, zamiast jechać taki kawał () drogi do mieszkanka w bloku, a u niej, w iwlekim domu z ogródkiem bym miała jak w raju. Ja jednak wolę być w raju z moją rodziną, czyli z TŻ i maleństwem. Musimy się ze sobą oswoić w miejscu, w którym mieszkamy.
A rodzić chcę w szpitalu w Świdniku, gdzie pracuje mój lekarz. Szpital jest po remoncie, kameralny. I ma sprzęt oraz specjalistów w razie jakiegoś zagrożenia.
Teraz będę musiała mamie o tym powiedzieć, skoro wyskoczyła z tą cesarką. Ona jest tylko pielęgniarką, a nie położną czy lekarzem. Jesli trzeba będzie, to będę rodziła przez cc, a tak, to wolę sn.

Napisane przez TheFall

Pewnie się naczytała o komplikacjach przy porodzie i się martwi. W telewizji przecież tyle wałkowali o śmierć tych bliźniaków przy porodzie.
Moja za to jest trochę źle nastawiona do cc na życzenie, jak trzeba życie ratować to ok, jak najbardziej za, ale tak od razu, bo się ktoś boi to dla niej jest nie do pomyślenia. Na szczęście ja się chcę niejako sprawdzić i sama dziecko wypchnąć.

Właśnie. I sam strach nie jest żadnym powodem. Może gdybym ważyła 50 kg, to pewnie sama bym chciała cc Pewnie mój lekarz by mnie wyśmiał, gdybym go zapytała co myśli o cc w moim przypadku Ja ewentualnie mogłabym opłacić położną, bo boję się, że akcja zacznie się w nocy i nikt nie będzie chciał mi pomoc.