[AnULka248]

Napisane przez lily_of_the_valley

No właśnie wiem i to mnie pociesza w pewien sposób, że tak na prawde, każdy z nas na każdym etapie swojego życia ma jakieś problemy, smutki. Mi jest smutno ze nie ma partnera, a te co go maja maja dylematy związane właśnie z nim. I tak zawsze było, jest i będzie, bo życie nie jest idealne. Wiem że tez jeszcze wiele radosnych chwil przeżyje, ze też ( mam nadzieję ) bedę miała męża, dzieci, tyle że może później Na każdą z nas przyjdzie pora Tylko czasami gdy właśnie przychodzi ten smutek dobrze jest sie wygadać

dlatego właśnie stworzyłam, a raczej stworzyłyśmy ten wątek

Napisane przez biiibiii

Z watku wnioskuje, ze....

brak faceta jest zły...ale posiadanie go wcale nie jest lepsze

moze ma ktos złoty srodek ? oddam wszystko w zamian !!

Ja z moim teraz sie mijamy ciagle. wogole sie nie spotykamy. moj wyjazd do Anglii juz w niedziele! a on nie ma czasu. albo checi...
ja z reszta tez nie. Poznalam kogos. Zaczelismy sie spotykac. On sie chyba zakochał..jest starszy o 9 lat odemnie. najgorsze ze nie wie ze mam faceta... bo walsciwie mam ale nie mam... w kazdym razie sytuacja daremna!
ze swoim zamierzam zerwac ale nawet nie mam okazji z nim porozmawiac, bo sie nie widujemy wogole. a przy Tamtym czuje sie tak dobrze. narazie nie doszlo mdzy nami do niczego, ale poprostu lubie z nim przebywac! byc przy nim i z nim rozmawiac bo on mnie slucha a moj facet ma tatalne w nosie to co sie dzieje u mnie...

Mam nadzieje ze moj wyazd mi troche pomoze sie z tym wszytskim uporac...oby tylko jeszcze gorzej nie skomplikowal sprawy, co w moim przypadku jest bardzo proawdopodbne...!


ale zeby nie bylo tak smetnie...zdalam dzis egzamin na 5 !
jeszcze tylko 1 i po sesji !

Bedzie dobrze a piąteczki szczerze gratuluję

Napisane przez mila17

a u mnie wszystko do d*py

beznadziejna jestem....

U mnie tak samo. Ale to nie my jesteśmy beznadziejne Mila, tylko to co wokół nas się dzieje...

Napisane przez Veiovis

Dziewczyny, musimy znaleźć siłę!

Musimy Ja szukam juz od dawna i nie umie znaleźć...
Wiecie co... Nie widziałam się z moim chłopakiem już 3 tygodnie (jesli jestescie na bierząco wiecie dlaczego) i przez następne 3 tygodnie znowu sie nie spotkam bo dzis wyjechal do pracy. Właśnie ba 3 tygodnie. Ewentualnie dwa. I do południa mialam tę nadzieje ze chociaż bedziemy do siebie dzwonić. Ale nadzieja znikła bo TŻ zapomniał ładowarki. Miodzio... A z tamtąd nie ma jak dzwonić. No chyba, że całakasę którą zarobi wyda na telefon. Ale to bez sensu...
I na domiar złego mój królik którego miałam 5 lat umiera. A że byłam z nim bardzo zżyta to... wiadomo...
Jak się wali to wszystko...
a myślałam ze gorzej być nie może. Teraz juz nic mnie nie zaskoczy
Od 3 dni co wieczór kręci mi się w głowie i mdli. I łaże jak duch. Wszyscy pytają co się ze mną dzieje. Nawet pisząc ze mną na gg ludzie wczyuwaja ze cos jest nie tak, pytają "anka, co jest z tobą, to napewno ty? jakoś tak drętwo, co ci jest??? moze jakos pomoge?"
Kurde nikt nie pomoże
wszystko sie zwaliło tak nagle, juz nie mam zadnej nadzieji... a myślałam ze jestem silnym człowiekiem...
No i teraz zamawiam złoty środek.... znacie jakiś????