[eviii]

wiem ze milosc jest najwazniejsza, ze przezwyciezy wszystkie trudnosci...ale niekiedy mam chwile zwatpienia i załamania jestem juz w zwiazku 5 lat- ja mam 24 a on 32, róznica wieku szczerze mi nie przeszkadza(to raczej atut). Problem w tym ze jest rozwiedziony (nie ma dzieci), a dla mnie wiara i slub koscielny jest czyms istotnym , chociaz nie tak bardzo jak dla mojego ojca (i tu pojawia sie najwiekszy PROBLEM ). Wiem, ze nie bede zyc wiecznie z moim tata i to on nie bedzie mi pokazywał co mam robic! (moj tata zna mojego chłopaka ale nie wie ze jest po przejsciach) Nigdy by nie zaakceptował naszego zwiazku ( tylko ślub cywilny) a ja bardzo kocham mojego ojca i szanuje, dlatego tez jest mi ciezko cokolwiek postanowic i wybrac Jestem niekiedy strasznie wewnetrznie rozdarta i cierpi na tym nasz zwiazek. Moj chlopak mowi mi zebym sie wkoncu zdecydowała i okresliła - albo w jedna strone albo w drugą.... a ja nie potrafie