[Luba]

Napisane przez _Tinkerbell

Czy ja wiem czy pogardę. Moja mama skończyła świetne studia, pracuje w zawodzie, lubi swoją pracę, ale tak jak mówię - zaharowywała się, żeby nam było jak najlepiej, zapominając o sobie. Jak dla mnie największym osiągnięciem mojej mamy jest doktorat, naprawdę ją podziwiam, bo chyba 25 lat temu nie było o niego zbyt łatwo.

Tyle tylko, że tu chodzi o to co dla niej jest największym osiągnięciem. To jej życie i najważniejsze, by była w nim szczęsliwa robiąc to co ona chce, a nie to co inni uważają za dające szczęście.

Napisane przez Kusum

to nie jest pogarda. To jest smutek i żal. Jak się kogoś kocha na prawdę i chce się dla niego jak najlepiej to przykro patrzeć gdy się "marnuje". Tinker wie, że jej mama mogła o wiele więcej, a poświęciła się dla dzieci. To jest pewna życiowa mądrość. Tinker, że nie jesteś egoistką i nie uważasz, że mama miała obowiązek robić wszystko dla was. To znaczy, że mama dobrze cię wychowała.

Powiedz mi co jej mama, tak na zdrowy rozum, mogła osiągnąć więcej? Ma pracę, doktorat, robi to co che robić.
Mogła sobie kupić jedną bluzkę więcej?

Czasem w tym udowadnianiu nieszczęścia dzieciatym zapedzacie się tak bardzo, że mijacie horyzont rozsądku, serio.

Napisane przez _Jinx_

Dla mnie wychowywanie dziecka to nie jest czynnością mniej wartościowa od robienia w życiu czegokolwiek innego. A gdy dzieci wyfruną z gniazda, no cóż, wtedy jest to samo gdy ludzie idą na emeryturę. Też ciężko im się odnaleźć.