[asdi]

Chłopak rozstał się ze mną ponad dwa miesiące temu,a ja nie mogę przestać myśleć o tym, jak mnie zranił.
Byliśmy ze sobą rok, wiem, że krótko, ale było nam dobrze ze sobą.
Pewnego wieczoru po powrocie do niego na mieszkanie pokłóciliśmy się, bo stwierdził, że mam u niego za dużo rzeczy. W końcu wydusił, że mnie nie kocha, wie o tym od 2, 3 miesięcy, ale mu dobrze ze mną i chciał to jeszcze chwilę ciągnąć ze względu na wspólne zobowiązania i znajomych.
Czuję się strasznie oszukana, bo właśnie 3 miesiące przed rozstaniem powiedzieliśmy sobie, że się kochamy. Do samego końca troszczył się o mnie, proponował spotkania, okazywał zainteresowanie - wzorowy chłopak.
Mamy sporo wspólnych znajomych i widujemy się czasem na imprezach, spotkaniach. Ostatnio się z nim pokłóciłam o pierdołę i nawet mi trochę lepiej po tym.
Nie wrócę się do niego ze względu na kłamstwo, ale jest mi po prostu smutno, że zależało (może jeszcze trochę zależy) mi na kimś, kto mnie robił w bambuko. Smutno mi, że mnie zranił, że dałam oszukać.
Chciałabym już stabilnego związku i świętego spokoju.