[ciri15]

Napisane przez jesienny_lisc

Ten temat się zmienił w wyliczankę "kto jest w stanie najbardziej się upodlić dla własnego domeczku"...

Sorry, ale dziwi mnie to. Jak Ci ludzie żyją? Czy mają jakieś refleksje na temat jakości swojego życia? Ja mieszkałam z rodzicami i bratem w jednym pokoju, dopóki nie poszłam do 3 klasy. Potem była kawalerka z pokoikiem 1,5 x 2 przerobionym z kuchni. Swój pokój pierwszy raz miałam, jak szłam do liceum. I czy mam teraz wmawiać sobie i innym, że można, bo tak żyłam i nic mi nie jest? No niestety, właśnie z tego powodu, swoim dzieciom bym w życiu nie zafundowała mieszkania z rodzicami w jednym pokoju.

Tak szczerze to mnie takie sytuacje jak Twoja ani ziębią, ani grzeją, dopóki nie jest to patologia z 7 dzieci. Może wyjaśnię bliżej: nie dziwi mnie, że rodzice mieszkają w kawalerce z dwójką dzieci, nie dziwi mnie, że ludzie w pewnym wieku chcą mieć te dzieci baaaaardzo. Jeśli dążą do poprawy swego bytu, tak jak to było u Ciebie, nie płodzą kolejnych to ja nic widzę w tym nic złego.