[talkative2]

Moją świadkową byla moja siostra, ale absolutnie nie czułam się zobowiązana ją o niczym informować Tzn oczywiście, z neutralnych rozmów dowiadywała się jaki jest kolor przewodni, jakie to, jakie tamto, ale na pewno nie czułam się w obowiązku meldować jej o wszystkim Jeżeli miałam jakiś dylemat, np związany z wyborem sukni, to radziłam się zarówno jej, jak i innych osób. A wszelkie decyzje były podejmowane na płaszczyźnie ja - mąż. Dla mnie siostra była ważna, jako siostra, ale instytucja świadka, to mi akurat wisi totalnie Podobnie jak wyżej - była nazwana świadkiem, bo tego wymagały procedury. JEdyne o co poprosiłam siostrę to pomoc w rozkręceniu imprezy na początku (zachęcanie do zabawy itd + pomoc w kościele , taka jak przytrzymanie bukietu itd). Ale to było jakby naturalne. Wszystko szło też w drugą stronę - nie miałam żadnych wymagać co do niej (typu sukienka w takim czy innytm kolorze, czy inne szmery-bajery). Ja nie widzę problemu ....