[wystraszona]

Dzięki Dorkasz ...

Ja też miałam podobne obawy - myślę,że każdy je ma ale faktycznie bez sensu się nimi zadręczać bo nie mamy wpływu na to, co nam przyniesie kolejny dzień. Myślę,że jeśli na prawdę nie radzisz sobie i nie jesteś w stanie zaprzestania myśleć o tym, to może porozmawiaj z psychologiem...On Cię odblokuje i pomoże troszkę pozytywniej patrzeć w przyszłość. Mój ginekolog powiedział,że mam przestać płakać i denerwować się,bo dziecko to wszystko wyczuwa... Dlatego mam silne postanowienie myśleć pozytywnie...ciężko jest ale... staram się...pomimo mojego nicku. Trzymam za Ciebie kciuki