[201607040959]

Napisane przez MascarpOOne

Wiesz powiem tak : Nie masz co mieć wyrzuty a zrozum, że krzywdę zrobiłaś sobie nie jemu.
Daj spokój żyłaś bez gościa do 16 sierpnia, przeżyjesz i dalej. Super, że masz chęci na zmiany, musisz przede wszystkim uwierzyć, że jesteś silną osobą ! Nikt o Ciebie tak nie zadba jak Ty sama !
Spokojnie z czasem i znajdą się ludzie warci Twojej uwagi

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:36 ----------



Strasznie dużo w Tobie emocji, i fakt 100 dni bez słodkiego... nierealne. I w sumie błędne bo co 100 dni bez a 101 aż do zwymiotowania ?
Musisz oczyścić swoją głowę, wyciszyć się i zmienić myślenie. Po prostu znaleźć sposób na odreagowanie stresu...

Liczyłam, że wtedy organizm by się odzwyczaił.. i by mnie tak nie ciągnęło. To taki schemat, że albo wszystko albo nic.
Staram się jakoś zrelaksować, ale nie bardzo mi to ostatnio wychodzi. Taka osaczona się czuję.

Przez długi czas jak już mówiłam malowałam. I to malowałam ponoć bardzo pięknie. Codziennie słyszałam, że mam niesamowity talent, że to dar od Boga. Że to będzie porażka pedagogiczna, jeżeli nie zwiąże z tym przyszłości. I co? Tak długo mi to wszyscy wciskali i uczyli mnie swoich marzeń, że od 2 miesięcy mam obrzydzenie do wszelkich farb, kredek i kartek. Nie narysowałam nic, gdy moja normą zawsze była około setka prac na wakacje... Może to trochę teraz nie na temat, ale naprawdę miałam potrzebę napisania tego. Od teraz nie będę się już do niczego przymuszać i tak jak mówisz... poszukam czegoś, co faktycznie da mi radość.