[kapsel]

Mam dość dziwny problem... strasznie nie lubie małych dzieci. Nie chodzi tu nawet o zwykłą niechęć. Dopóki są absolutnie cicho i ładnie się uśmiechają (albo jeszcze lepiej - gdy spią) to wszystko jest ok, ale gdy zaczynają "wariować" tracę zimną krew. Nienawidze wręcz gdy płaczą. Jak słysze wysoki i piskliwy "ryk" dziecka to mam ochote je zabić normalnie mam przed oczami scenariusz co ja bym mu nie zrobiła zeby się zamknął. Mam 4letnią siostre (ja mam 16 lat), która jest strasznie upartym i dość charakternym dzieckiem. Czasem gdy mama jest na dole ta drze się i kwiczy zeby jej cos przyniosła to ja wtedy nie moge wytrzymac i doslownie za przeproszenioem ją opierdalam po całosci ze zachowuje sie jak maly gówniarz (przeciez co by nie powiedziec nim jest) ze zaraz jej dam w de itp itd Ne umiem podejsc do dzieci jak do dzieci a nie jak do dorosłego. Irytuje mnie w nich wszystko to czego (zazwyczaj) dojrzały człowiek nie robi. Nienawidze ich ryku i beczenia o byle co, uwazania sie za pepek swiata, nawet tego jak mlaszcza i siorbią przy piciu i jedzeniu. Gdy słysze teksty wyuczone od dzieci z przedszkola (typu "ktostam mówi w domu tak i dziecko powtarza") np. "jaaa tej" albo pokazywanie języka z taka typowo dziecięcą "złosliwoscia" to mam ochote udusic. Albo tego ich kłąmania i skarżenia jak coś im sie nie podoba. "mamo mamo a Paulina powiedziała żeeee....." i tu jakas zmyslona rzecz z kosmosu.... Nie pytam czy to normalne bo jest to conajmniej dziwne ale moze ktos tez ma taki lub podobny problem? z taka dziwna nienawiscia do jakiś konkretnych osób? Tak przy okazji to dopisze ze nie mam zadnych problemów ani nic, ewentualnie moze to z tego ze siostra nie do konca jest moja siostra (jest z innego małzenstwa mojej mamy) i moze dlatego jej tak nie lubie? ale to nie zmienia faktu ze dzieciece perfidne ryczenie to jest to co sprawia ze zalacza mi sie agresor. Sorry za chaos w wątku pozdrawiam

PS \ zdarzaja mi sie normalne dni kiedy sie tam pobawie z nia czy cos. Ale generalnie nie przepadam a dziecmi......