[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez semprebambino

Ostatnio zaczęło mnie to zastanawiać. Przypomniał mi się artykuł który kiedyś czytałam - o kobiecie która odeszła z zakonu. Zanim podjęła decyzję nie była dobrze odbierana przez koleżanki. Nazywały ją próżną, krytykowały to że przejmuje się coraz gorszym stanem włosów pod habitem, suchą skórą.

Jeśli jakieś wewnętrzne prawa zakonne tego zabraniały, to nie ma co się dziwić.

Czy kobieta która wstępuje do zakonu nagle przestaje być kobietą? Nie ma prawa nakładać masek na włosy, smarować rąk kremem, pomalować paznokci? Przecież to nie jest kwestia tylko atrakcyjności wobec mężczyzn, każda kobieta czuje się lepiej sama ze sobą kiedy jest zadbana. Jak wy to odbieracie, a może ktoś zna temat od wewnątrz ?

Maski na włosy, kremy i malowanie paznokci nie definiują kobiety. Być kobietą to znaczy mniej więcej tyle, co mieć jajniki i kariotyp XX.
Kolejna kwestia to definicja zadbania - każdy ma inną. Tamta była zakonnica widocznie potrzebowała poświęcić sobie więcej czasu i maziajów, żeby czuć się zadbaną. Jej koleżanki już niekoniecznie. W świecie poza zakonem to wygląda tak samo. Jedna lepiej się czuje jak ma ogolone nogi, a inna w ogóle nie jest tą kwestią zainteresowana. Niezależnie od płci człowiek czuje się lepiej, kiedy jest (w swoim mniemaniu) zadbany.