[QueenBlair]

Czytając ten wątek odnoszę wrażenie, że mężczyźni są totalnymi "niemotami", bez odrobiny empatii ( rozumianej jako wczucie się w położenie drugiej osoby).

Czysto obiektywnie zgadzam się z twierdzeniami, że należy komunikować wprost swoje potrzeby. Mężczyźni nie mają czarodziejskiej kuli i nie czytają w myślach.
Aczkolwiek uważam, że nie trzeba być wróżbitą aby mieć świadomość tego, że w sytuacji w jakiej znajdzie się autorka liczy się wsparcie polegające na obecności.

Z mojego doświadczenia powiem tak:
Zawsze spotykałam się (obecnie jestem w związku) z określonym typem mężczyzn. Mianowicie : mało wylewnych, raczej zamkniętych w sobie, z temperamentem cholerycznym.
I powiem Wam tak w sytuacji "szpitalnej" bez mojego proszenia się, mówienia wprost oni po prostu robili wszystko aby przy mnie być.

Kończąc ten przydługi wywód podkreślam, że WARTO MÓWIĆ WPROST.
Jednakże faceci na prawdę nie są aż takimi amebami emocjonalnymi aby nie wiedzieć, że są sprawy dla, których należy wziąć wolne.

Chyba, że Autorka zakomunikowała :nie przyjeżdżaj , nie potrzebuję twojej obecności, wolę załatwić to sama.