[kalinolistek]

Mój TŻ podjął się wyzwania i kupił mi podpaski. Przy kasie, pani stojąca tuż za nim, która widziała jego zakup uśmiechnęła się wymownie. Ja natomiast uśmiechałam się przez kolejne 5 dni mimo bólu i humorków. :-D

Wiem, że TŻ mnie kocha. Wcześnie wyznał mi miłość ale już od samego początku związku byliśmy nierozłączni. Mamy takie osobowości, że najlepiej żyje nam się w duecie.
Niektórych to śmieszy, że takie z nas przylepy ale cóż :-D

Jestem szczęśliwa.
TŻ zawsze służy pomocą, dobrym słowem, ramieniem w razie smutku i uśmiechem.
Bardzo podobała mi się jego postawa, gdy pomagał moim rodzicom po wypadku.

Raz tylko chciałam kopnąć go w tyłek - kiedy nie poszedł odprowadzić mnie na pogotowie, bo spieszył się na wykład. Zwijałam się wtedy z bólu, a psychicznych boleści dostarczyła mi młoda, zołzowata pani doktor. Skończyło się na kroplówce, a TŻ troskliwie się mną opiekował gdy już wrócił z uczelni. :-D