[ahinsa]

Hm. Niby się wie, ale się nie umie określić słowami.

Jestem na etapie egoisty. Tzn., że od pewnego czasu nie mam większych oporów przed stawianiem swojego interesu (choćby nie wiem jak bzdurny miałby być) przed interesy innych.
Im bliżej września/października tym silniej czuję, że się sama ze sobą szarpię... bo chciałabym się wyprowadzić z domu, darować sobie na razie ostatni rok studiów (problemy z mgr, wkrow na uczelnie, studia kolidujące z pracą). Chcę się usamodzielnić. Teraz, zaraz, a nie za rok. Z drugiej strony wiem, ze odłożenie ostatniego roku studiów na półkę troche mi to usamodzielnienie utrudni Ale nie pogodze zarabiania pieniędzy (dwie prace), samodzielnego mieszkania, pisania pracy mgr i chodzenia na zajęcia... i innych takich zajęć, które spobie wymyśliłam na nadchodzący rok akademicki. A moje studia nie sprawiają mi już frajdy, więc je bez żalu mogłabym poświęcić (chwilowo).
Dużo bym chciała naraz, ale czuje, że mam związane ręce... Chciałabym wziąć odpowiedzialność za siebie i różne "bzdury", które zamierzam popełnić, ale trochę się boję. Bo jak mi nie wyjdzie, to będę musiała "się nasłuchać"

Szukam na to siły.