[mala_19kw]

Meneq-rozumiem że tą drugą little miałam być ja?
Był czas że Oskar jakiś czas bał się jeździć samochodem. Jeździliśmy tylko do lekarza,czasem na zakupy-ale to zaledwie 15 minut drogi było. Na dłuższe trasy ruszyliśmy dopiero po oswojeniu go z atutem (trochę to trwało),miał wtedy ponad rok. Teraz uwielbia jeździć ,potrafi cały dzień przeżywać jak mamy gdzieś jechać i przez jakiś czas drogi jest ok. Ogląda,tłumaczy, czasem nawet te dwie godziny wytrzyma-ale jak już jest znudzony tymi widokami za szybą a nie może wyjść i po prostu pobiegać to wtedy marudzi. Ale tak jak pisze,zdarza się że wytrzyma te dwie godziny. Dużo też zależy od humoru,pogody,od tego czy spał/nie spał, dużo czynników można tu przypisać.

Nawet teraz kiedy mąż chce go wziąć na kolana i żeby siedział za kierownicą(po podwórku) to gdy auto rusza wpada w panikę. Nie i koniec.