[czarna_maciejka]

Napisane przez 93Strawberry

Oczywiście, że nie Dla mnie to też śmieszne i z mojego puntu widzenia jest takim chrześcijaninem jak ja baletnicą. Działa wybiórczo jak 90% ,,wierzących". Przecież stara się wypełniać założenia swojej wiary na tyle na ile się da co nie? :roll eyes:

On nie jest zagorzałym katolikiem. On jest z tej odmiany ,,wierzę w Boga, ale kościół jako instytucja mi nie do końca pasuje". To jakaś nowa moda wśród wierzących.

I wlasnie taki model wiary budzi we mnie najwieksza pogarde.
Albo jest sie twardym i wierzy od poczatku do konca, albo niech sie nie blaznuje
Nie ma czegos takiego jak wiara z wybieraniem sobie czego bede przestrzegac, a czego nie.
Nie istnieje wiara, w ktorej 'co niedziele pokaze sie (sasiadom i znajomym) w kosciele i pomodle sie do boga, w ktorego przeciez wierze, ale potem wroce do domu i wskocze z dziewczyna do lozka, bo gdziez ja bede do slubu czekac, jak zem napalony'.
Nasza wiara jest bardzo trudna, wymaga wielu wyrzeczen. Ale mimo to uwazam to co wyzej, w innym przypadku to dla mnie czysta komedia, jeszcze z wymaganiem slubu koscielnego do tego.

Co do twojego pytania-znalam jednego, ktory byl mocno wierzacy. Tak mocno, ze mial wyrzuty sumienia, bo nie poszedl do kosciola, poniewaz lezal ze mna w lozku
Potrafil mi ladnie mowic o bogu i o swojej wierze, naprawde podobalo mi sie to, ile o tym wie i w jaki sposob umie opowiedziec. Ale nigdy nie umial mi wyjasnic jak mozna wlasnie wybierac sobie tylko to, co wygodne. Tak samo jak np. nie umial mi wyjasnic dlaczego nie moze pracowac w niedziele. Mial garaz w ktorym w wolnych chwilach dlubal przy samochodach i motocyklach. W niedziele nie mogl, bo to praca fizyczna, a w niedziele sie nie pracuje
Rowniez nie wyobrazal sobie ze nie wezmie koscielnego, wiec nawet nie probowalam zaglebiac sie z nim w nic, poza luznymi spotkaniami.