[bujdanaresorach]

Napisane przez szprotka_

Zacznę od tego, że mieszkamy w nowym bloku, oddanym do użytku 3 lata temu. Od dwóch lat tu już mieszkamy. Ci sąsiedzi z góry wprowadzili się po nas, bo obniżali podłogę (miesiąc wiercenia punkt 7 rano) i to przez to ich tak słychać. Sąsiadów z boku, czy z dołu nie słychać (no chyba, że robią przegląd amatorskiej piosenki harcerskiej, czytaj impreza motzno).

Tych z góry słychać jak trzaskają szafkami, przesuwają drzwiami od szafy, jak pan domu robi awanturę, że się zastanawiamy czy na policję nie dzwonić (strasznie się drze na dzieciaka, dlatego chcę to załatwić dyplomatycznie). Jak już wspomniałam wcześniej, dziecko wali stopami (jak biegnie to mi przypomina dźwięk jaki wydaje pociąg), skacze nam nad głowami i tak jest codziennie. Gdyby to było raz na jakiś czas, spoko. Ale to jest tak, że przychodzę z pracy o 18 to tak wali do 21-22 z jakimiś krótkimi przerwami. Jego matka tupie, słychać, że łazi po mieszkaniu, ale z tym da się żyć, bo trwa krócej i w mniejszej częstotliwości.

Nie no serio, mogę uznać, że jestem trzepniętą, czepialską babą ale z tym waleniem to ja psychicznie nie wytrzymuję. Nie stać nas na kolejny remont i wyciszanie sufitów. A wyprowadzić się, nie wyprowadzimy, bo to nasze mieszkanie.

Jak byłam mała, sąsiad, który mieszkał pod nami skarżył się na moje tuptanie, bieganie po mieszkaniu, grę w gumę itd.
Mama zwracała mi uwagę do skutku, nie było tłumaczenia "ale to przecież dziecko".
Idź do sąsiadów i z nimi pogadaj