[Iza1203]

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Rodzice traktują Cię niefajnie. Może to z troski (w ich rozumieniu), może z obawy "co ludzie powiedzą".
Dopóki nie jesteś niezależna finansowo, odradzam przeprowadzkę do rodziny chłopaka.
Przemęczyłabym się ten rok do matury z rodzicami, a potem może praca w mieście chłopaka lub studia?

Tak też myślałam nad tym żeby przemęczyc się ten rok ale to robi się nie do wytrzymania... Nie wiem czy wie Pani/wiesz jak to jest gdy boi się wrócić po podróży do domu, nie mówię już o wyjechaniu po mnie na przystanek, przytulaniu i witaniu mnie, ale ja po prostu boje się wejść do domu bo zaraz mogę być wyzwana albo nawet pobita, bo ona jest do tego zdolna. Mam 18 lat, chce się uczyć, iśc na studia, rozwijać pasję której teraz mi nie dano rozwinąć, spotykać się z chłopakiem i pracować. Mam maturę za rok, chce się na niej skupić ale jak mam to zrobić skoro moje życie wygląda tak : szkoła, wracam, zamykam się w pokoju, jem tylko jak wiem, że jestem sama w domu, żeby omijać ich szerokim łukiem, bo zawsze mogę dostać w ryj to ma być życie w "kochającym domu", życie młodej osoby która codziennie płacze, już nie tak często z tęsknoty do chłopaka, tylko coraz częściej przez rodziców...