[E_nigmatic]

A pamiętam że po pierwszym spotkaniu pomyślałam sobie: nic z tego nie będzie.
ale dałam mu szansę. I w miarę czasu ujał mnie tym że był zwykłym szczerym spokojnym chłopakiem. Że nie miał żadnych wygórowanych ambicji, że po prostu rozumieliśmy się bez słów.

Niestety dziś widzę że w moim wieku takie spotykanie sie przez ponad trzy lata to nic dobrego. Jeżeli dwoje ludzi chcą być ze sobą to powinni żyć razem, przejsć dawno na inny level.

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 20:06 ----------

Napisane przez faeria

Nigdy nie byłam fanką portali randkowych. Spróbuję za to wyluzować, powychodzić do ludzi, nie szukać nikogo na siłę. Odbudować własne, nadszarpnięte poczucie wartości. Tak jak thanya uważam, że nic nie dzieje się bez przyczyny, że to pewnie - nieważne, jak bardzo jest teraz bolesne - wyjdzie mi na dobre.
Wierzę, że dzięki takiemu podejściu ten ktoś właściwy kiedyś się znajdzie. Podobno właśnie w momentach, kiedy kompletnie nikogo się nie szuka i nic w tych kwestiach nie planuje wpada się po uszy Przez "przypadek"

W moim przypadku ja nie mam jak kogoś poznać.
Nie mam towarzystwa znajomych, koleżanki jeśli już to czasem idą na imprezę a ja mam dosć tych dyskotek.