[201711281320]

Napisane przez mamasierpniowa2

Tak więc wynika z tego( tak wiem- nie zaczynaj od a więc), ze rodzic ma ogromny wpływ na to w jakim stopniu jego dziecko będzie przygotowane do pójscia do szkoły. Na pewno łatwiej przygotowac merytorycznie, ale emocjonalnie też można przecież w jakimś stopniu przygotować( np. rozmawiać o emocjach, tłumaczyc cel porażki itd).Nie chodzi mi o dzieci które zaczynają mówic w wieku 5 lat albo są do tyłu w rozwoju w stosunku do przeciętnej, ale o normalnie rozwijających się, zdrowych dzieciach.
Sama jestem przeciwna tej reformie,ale uwazam też, że rodzice , zamiast stawic czoło takim wymogom i trochę się wysilic dla dziecka wolą wysłać do szkoły dziecko calkiem zielone i niech się szkoła martwi.Nie wiem, jak się mylę to niech mnie ktoś poprawi.

No niestety nie jest to takie proste i bardzo dużo zależy od dziecka. Moje dzieci szybko mówiły,w wieku ok. 4 lat całkiem wyraźnie. Od 3. r. ż. chodzą do przedszkola. Oboje nie mają problemów z nauką i przed pójściem do szkoły znali litery , cyfry i potrafili łatwe słowa przeczytać i bez problemu dodawać i odejmować w zakresie 0-10.
Pomimo to dzieci zupełnie różne. Córka odważna, pewna siebie, nie przejmuje się niczym, wszystko umie sama załatwić. Myślę, że spokojnie mogłaby pójść do szkoły nawet w wieku 5 lat.
Syn łatwo się stresuje, martwi się wieloma rzeczami na zapas, wielu rzeczy się boi. Gorzej radzi sobie z porażką, z tym, że starsze dzieci przezywają młodsze itp. Wszystko mu tłumaczę, próbuję wypędzić te jego strachy ale jednak to nie rozwiązuje zupełnie problemu. Dodam jeszcze, że syn w grudniu skończy 7 lat i nie wyobrażam go sobie w szkole rok temu właśnie tylko i wyłącznie z powodu emocji.