[pisklaczek90]

Wzięliśmy ślub ze świadkami,
- po pierwsze dlatego, że nasze relacje z rodziną są nie najlepsze (obydwoje nie utrzymujemy kontaktu z naszymi ojcami, u mnie wiem, że mama pomimo iż utrzymuję z nią dobre kontakty, wiem, że nie przyszłaby bez swojego męża na ślub a całą energię przed ślubem wkładałaby w to, żeby pogodzić mnie z ojcem).
- po drugie dlatego, żeby uniknąć nieprzyjemności przed ślubem, tj. słuchania i narzekania, i skupić się na sobie i móc cieszyć tym dniem w pełni bez konieczności tłumaczenia się, że podjęliśmy taką a nie inną decyzję. Nie chcąc psuć sobie nastrojów nie informowaliśmy rodziny o swoich planach.
- po trzecie w końcu, kupiliśmy niedawno mieszkanie i wolimy pieniądze włożyć w mieszkanie niż wymuszone na zasadzie "bo co ludzie powiedzą" lub "ale nie wypada" wesele ze skłóconą rodziną.


Poinformowaliśmy rodzinę dopiero po wszystkim. Moja mama zapytała czy jestem w ciąży, ale zareagowała pozytywnie. Jego mama popłakała się, że nie wiedziała ale w efekcie pogratulowała i wykazała się zrozumieniem.


No i reakcja osoby, po której się tego zupełnie nie spodziewałam. Kto jak kto, ale byłam pewna, że ona mnie zrozumie, bo dobrze wie, jak wszystko wygląda. Od ślubu nie odzywa się do mnie siostra. Jest obrażona, że nie wiedziała o ślubie, że jako siostra powinna wiedzieć. "Powiedziałam" jej w ten sposób, że wysłałam zdjęcia z ceremonii. Zero reakcji. Od mamy wiem, że jest obrażona. Jak mama zaczyna mój temat, odpowiada, ze nie chce w ogóle słuchać na ten temat. Moim zdaniem to dziecinne zachowanie, bo w końcu to mój ślub i mój dzień, i kurczę... ale moja sprawa jak ten dzień będzie wyglądał. Liczyłam z jej strony przynajmniej na zrozumienie... No i przykro mi.


Co myślicie?