[czekooczekolada]

ależ przecież napisałam że ja nie zamierzam przyzwyczajać dziecka do spania ze mną, co nie znaczy że będę go zostawiać płaczącego w łóżeczku i pójdę na balangę, i będę okropną matką i " po co mi dzieci" płaczące dziecko chcę utulić, uspokoić, zapewnić bezpieczeństwo i spowrotem wsadzić do łóżeczka. chyba że to będą próby bezskuteczne ( co też wcześniej pisałam, że RÓŻNIE Z TYM WYCHODZI JAK SAME WIDZIMY ) , więc mogę sobie gdybać a może się okazać że dziecko samo nie będzie chciało spać. mówię tylko, jeśli to takie niezrozumiałe, że póki co zapieram się przed tym rękami i nogami żeby z nim nie spać w łóżku, ale jak nie będzie wyjścia to przecież problem jakoś trzeba rozwiązać a nie zostawić dziecko samo sobie. bo to jest niemowlę a nie przedszkolak, i mi nie powie o co chodzi.

Napisane przez pani-jesień

Nie jesteś konsekwentna! Będzie teraz z Wami spała aż do 18-stki!

nie śmiej się, szwagierka mojej kumpeli śpi ciągle w jednym łóżku z mężem i dziećmi ( 12 i 8 lat ) Ja w wieku 12 lat to już prawie okres miałam, pannicą się robiłam a nie w głowie mi spanie z rodzicami ale jak kto lubi