[201609140906]

Wychodzę kiedyś rano do pracy - i tuż po otworzeniu drzwi, poczułam się tak, jakbym dostała w twarz szpadlem. Mało się nie przewróciłam, bo buchnęło mi ścianą nieznośnego smrodu (stęchlizna, alkohol, mocz, syf, brud niemytego ciała).

Nie było widać winowajcy, ale wkrótce dowiedziałam się od sąsiadów, że to jakiś bezdomny mężczyzna, wędrujący po klatkach - kiedy sobie którąś z nich upodoba - chodzi z kondygnacji na kondygnację, w zależności od tego, jak szybko go stamtąd przegonią.

Jednocześnie szkoda mi takich ludzi, mam pewien problem z tym, by - ot tak - powiedzieć im precz. Schronisko takich nie przyjmuje, ze względu na używki... no przykra sytuacja ogólnie.