[Zmienna kobieta]

Napisane przez muffi24

Zmienna rozumiem Cię dobrze. Ja też nie chciałam korzystać z żadnej pomocy, najbardziej mi pomogła szczerą rozmowa z mężem i dzielenie się moim smutkiem. Tylko to nastąpiło po wielu miesiącach nim on był gotów "przyjac to na klate", bo sam już wszystko sobie poukladal. Trzymam kciuki żeby sytuacja u Was szła mi dobremu, zobacz sama jakie dot miała problemy z tarczyca a jest teraz lepiej

No to dam wam jutro znać czy JUŻ widać dwie kreski, a jak nie jutro to wierzę że w weekend ;p

Lena już niedlugo Podziwiam Cię, jesteś taka dzielna, jeszcze w obcym kraju i po takich przejściach A wiem że i w tej ciąży nie miałaś łatwo i tym bardziej nie mogę się też doczekać Waszego szczęśliwego rozwiązania

Wiem o tym, pamiętam jak pisałaś o reakcjach twojego męża. Tylko ja zawsze taka twarda baba na pozór jestem i dlatego zawsze dostaje po tylku. Ale postanowiłam sobie że jeśli kolejnym razem się nie uda, to wybiorę się do psychologa albo nawet psychiatry.

No Dot to zawsze mi staje przed oczami jak się dołuję moja tarczyca ;-)

Tylko zrób z samego rana, ja od 5.30 jestem w pracy to będę czekać na wieści:-D