[zlotniczanka]

[1=fb8a5b9a760b102056c530f 8f24b81e13eb06fc2_5dae389 49ff92;54537841]

Komfort do tego ma bardzo duzy.
Taka terapia i ksiazki to dobry pomysl, musze sie zaglebic w tym temacie.
Fakt jest okropna, ale mimo tego gdzies tam troska jest.[/QUOTE]
no właśnie, a jeśli kiedykolwiek ma się coś zmienić, to nie powinna go mieć. Generalnie to wymagałoby współpracy Twojej i Twojego taty, a także reszty rodziny. Dzwoni gdzieś pijana - warto uprzedzić rodzinę, że mają się z nią rozłączać i tyle. Gada niestworzone rzeczy - nie słuchasz ostentacyjnie, zakładasz słuchawki na głowę, wychodzisz z pokoju.
Co do depresji - bardzo możliwe, że jej korzenie także tkwią w dda, skoro ona pije już tyle lat, to musiało mieć na Ciebie wpływ. Ja w czasie studiów chorowałam na depresję, wiązałam ją ze wszystkim, tylko nie z piciem mojego ojca. No, a to tam był ten główny cierń. Dzieci alkoholików przeżywają ogromny wstyd- że ich rodzic pije. Z drugiej strony go kochają, więc się wstydzą, że się wstydzą i czują jakby go zdradziły. Do tego dochodzą wypaczone wzorce, toksyczne zachowanie pijących, jak choćby wyzwiska ze strony Twojej mamy. Z tego wszystkiego powstaje niezły koktajl, negatywnie wpływający na życie.