[Blondgirl18]

Witajcie,
Bardzo trudno mi o tym pisac. Z nikim na ten temat nie rozmawiam, bo wiem ze nikt mnie nie zrozumie. Moze niektorym wyda sie to glupie, ale tak wlasnie jest. To trwa juz od ponad roku. Mam 19 lat, skonczylam lo zdalam mature, dostalam sie na studia. Mam chlopaka, 3 lata temu zaczelismy sie kochac, ja przez ten caly czas biore tabletki antykoncepcyjne. Jakis rok temu zaczelam dostrzegac dziewczyny w moim wieku (niektore to nawet moje kolezanki z poprzednich szkol) spacerujace z wuzeczkami. Za kazdym razem gdy widze cos takiego to cos mi sie robi w srodku. Strasznie im zazdroszcze. Caly czas o tym mysle, nie moge spac po nocach. To mnie przesladuje. Wiem ze to jeszcze nie czas bo nie mam odpowiednich warunkow, zeby zapewnic dziecku dobre warunki bytowe. Najpierw studia, potem praca. Ale czy inne dziewczyny, ktore "wpadly" mialy lepsze warunki? Oczywiscie, ze nie, a mimo to jakos sobie radza i wygladaja na szczesliwe i zadowolone kiedy spaceruja ze swoimi dziecmi. Myslalam nawet zeby porozmawiac o tym z psychologiem, ale wstydze sie, bo jestem pewna ze mnie nie zrozumie. Poradzcie cos wy wiecie duzo na ten temat. Zauwazylam, ze kiedy nie widze tego zjawiska na wlasne oczy bedac na ulicy czy w sklepie jest mi lzej bo wtedy tak nie mysle o tym. Jednak gdy to sie pojawia czuje sie okropnie, jestem zla, rozdrazniona i czasami nawet mam lzy w oczach nie mowiac juz ze do konca dnia nie mysle o niczym innym. Mam wtedy chec jak najszybciej uciec z tego miejsca do domu, zamknac sie w swoim pokoju i ryczec. Jak to mowi przyslowie CZEGO OCZY NIE WIDZA TEGO SERCU NIE ZAL. Pozdrawiam wszystkich forumowiczow.